 امیرپرویز پویان |
سوم خرداد ۱۳۵۰، شهادت چریک فدایی خلق، امیرپرویز پویان و همرزمانش
امیرپرویز پویان، یکی از چهره های درخشان مبارزه مسلحانه انقلابی خلق ماست که با یاری فداییان شهید مسعود احمدزاده و عباس مفتاحی، در پایه گذاری سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، نقش تعیین کننده یی ایفا کرد.
امیرپرویز پویان و یارانش در دوران اختناق رژیم شاه با مرزبندی قاطع و انقلابی در مقابل حزب مردم فروش توده و ماهیت تسلیم طلب و ضدانقلابی آن و در شرایطی که حزب توده در وحشت از دیکتاتوری پلیسی رژیم شاه، دست زدن به هر گونه «عمل» را عامل تشدید خفقان پلیسی و نوعی خودکشی تلقی می کرد و آن را از اساس مردود می شمرد، سد بی عملی را شکستند و با عزم استوار و رزم انقلابی خود زنده بودن یک خلق را در صحنه های پرشور نبرد انقلابی مسلحانه به نمایش گذاشتند.
از امیرپرویز پویان، آثار ارزشمندی به یادگار مانده که ازجمله «بازگشت به ناکجاآباد» و «ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا» را می توان نام برد. در این آثار، پویان برای درهم شکستن افسانه شکست ناپذیری دشمن، شجاعانه به تبلیغ و ترویج «ضرورت اعمال قهر انقلابی» ازسوی عنصر «پیشتاز» پرداخت.
فدایی دلیر امیرپرویز پویان و همرزمانش، اسکندر صادقی نژاد، کارگر جوشکار و دبیر سندیکای فلزکاران ایران و رحمت الله پیرونذیری، در روز 3خرداد سال۱۳۵۰، در جریان یک نبرد نابرابر با دژخیمان ساواک شاه، در خیابان نیروی هوایی تهران، قهرمانانه جنگیدند و به شهادت رسیدند.
No comments:
Post a Comment